Ἀρχική Σελίδα

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Γεωγραφία και Ιστορία της Δωδεκανήσου .

                                               
    Ακρόπολη της Λίνδου.   Διακρίνονται κτίσματα και  ερείπια διαφορετικών χρονικών περιόδων  .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Δωδεκάνησος λέγονται οι διάσπαρτες  νήσοι  και νησίδες  του νοτιοανατολικού Αιγαίου από το Αγαθονήσι  έως και την Στρογγυλή της Μεγίστης(Καστελόριζου) απέναντι από  τα παράλια της Δωρίδος   και  Λυκίας  της  νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας . Η ονομασία Δωδεκάνησα επικράτησε αυθαίρετα   στην πραγματικότητα είναι συγκρότημα δεκάδων νήσων και εκατοντάδων νησίδων ,όπως όλα τα νησιά του Αιγαίου είναι υψώματα της προιστορικής ξηράς πριν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στο τέλος των παγετόνων , τα μεγαλύτερα σε έκταση κατά σειρά είναι η Ρόδος(1401,4 τ. χλμ) , Κάρπαθος (300,15) ,Κώς (287,6), Κάλυμνος (110,58) , η συνολική έκταση της ξηράς είναι σχεδόν 2580 τ.χλμ ,αλλά με τα χωρικά τους ύδατα έχουν  πολύ μεγαλύτερο εμβαδόν  η δε προέκταση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης  συνορεύει με  την  ΑΟΖ της Κύπρου . Διοικητικά αποτελούν νομό Ελλάδος . Άλλη   ονομασία τους είναι  Νότιες Σποράδες , έχουν μεσογειακό κλίμα με  μακρύ καλοκαίρι και ήπιο χειμώνα το έδαφος στα μικρότερα είναι  βραχώδες , ηφαιστειογενές και άγονο , αλλά στα μεγαλύτερα καθώς  δέχονται  άφθονες  χειμερινές  βροχοπτώσεις  υψηλότερες από της ανατολικής Ελλάδας  έχουν   βλάστηση,  και σπάνια είδη πανίδας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα απειλείται από εισβολείς ψάρια  από την ερυθρά και ινδικό  που τις τελευταίες δεκαετίες περνούν  από την διώρυγα του Σουέζ και αποικίζουν  το νότιο Αιγαίο. Η  εθνική ομάδα των νησιών απειλείται  με γενοκτονία ,καθώς τα τελευταία χρόνια εισβάλουν  μαζικά και  χωρίς διακοπή αλλόφυλοι από τα ανατολικά και βόρεια σύνορα της Ελλάδας και  το υποθετικό κράτος  ελληνικό κράτος επιβάλλει αυτόν εποικισμό.                                                                                                                                                                                                                                                                                                            Τα  νησιά  αυτά είναι η συρρίκνωση της αρχαίας Δωρίδας , πριν από τέσσερις  χιλιάδες χρόνια  κατοικήθηκαν   από φυλές του πολιτισμού του Αιγαίου ή αλλιώς  μινωικού πολιτισμού και Κάρες από την Καρία   αργότερα  από τους  Αχαιούς και από τον 11ο αιώνα πΧ  από   Δωριείς από την Πελοπόννησο στην συνέχεια  ίδρυσαν την ομοσπονδία της Δωρικής εξάπολης από τις πόλεις  Λίνδο , Κάμειρο και Ιαλυσό της Ρόδου , την ομώνυμη   Κώ  και τις  Κνίδο και  Αλικαρνασσό  επί των   χερσονήσων  της ανατολικής ηπειρωτικής χώρας   όλη αυτή η περιοχή  λεγόταν  Δωρίς  και ήταν η  πατρίδα
διάσημων ιατρών ,όπως  του  Ιπποκράτη από την Κώ  , του Κτησία από την Κνίδο , ποιητών και  αθλητών Ολυμπιονικών   του Τιμοκρέοντα  και  του Διαγόρα από την Ιαλυσό  και των απόγονων   του    πυγμάχων και  παγκρατιστών,  του δρομέα Ολυμπιονίκη  Λεωνίδα ,  σημαντικών ιστορικών  , γεωγράφων και αστρονόμων  του  Ηρόδοτου από την Αλικαρνασσό και του Ίππαρχου του Νικαέα  αλλά και  γλυπτών και αρχιτεκτόνων που δημιούργησαν μερικά από τα επτά  θαύματα του αρχαίου κόσμου παράδειγμα ο Κολοσσός στην  Ρόδο σύμβολο της ακμής του νησιού κατά την  ελληνιστική περίοδο, το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού και άλλα θαυμαστά έργα εκτός Δωρίδος.
                                                                                                                                                                    Χάρτης του ελληνικού αποικισμού της Μικράς Ασίας 11ου - 8ου αιώνα πΧ  .Κάτω δεξιά ,   τμήμα της Δωρίδος η οποία  περιλαμβάνει κανονικά και  τα άλλα νησιά  στα νότια και ανατολικά που δεν φαίνονται σε αυτόν τον χάρτη  ο οποίος  εστιάζει  περισσότερο  στην Δωρική Eξάπολη  με κυανό χρώμα .  (Wikimedia Commons) .                                                                                                                                                                                                                                                                              Το  44 πΧ  οι Ρωμαίοι λεηλάτησαν τα νησιά  και στην συνέχεια  αυτά υποβαθμίσηκαν σε  Ρωμαική επαρχία  .Το άγονο νησί  Πάτμος ήταν τόπος εξορίας  που  εκεί  τον 1ο αιώνα ο Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε  το βιβλίο της  Αποκάλυψης , κατά τον μεσαίωνα το νησί όπως και άλλα νησιά του Αιγαίου αλώθηκαν  από Άραβες  και τα μετέτρεψαν σε  σκλαβοπάζαρα .  Στις αρχές του  13ου αιώνα το εξασθενισμένο Βυζάντιο αλώθηκε από Ενετούς και Φράγκους , μερικοί Βυζάντιοι  ευγενείς  εγκαταστάθηκαν με φρουρές ανατολικά και δυτικά και ίδρυσαν μικρότερες αυτοκρατορίες , άλλες περιοχές αυτονομήθηκαν υπό τοπικών φεουδαρχών , η περιοχή Ρόδου και λοιπών Σποράδων  αυτονομήθηκε υπό του Λέοντος Γαβαλά  γιά μισό αιώνα , ακολούθησε  μία πολύ σύντομη κατάληψη δύο ετών  από τους Γενουάτες  τους οποίους  εκδίωξε    οι ανερχόμενη   δύναμη  του  Ιωάννη  Βατάτζη  αυτοκράτορα  της Νικαίας . Την δυναστεία Βατάτζη Λάσκαρη  σφετερίστηκε   ο Παλαιολόγος αλλά η  Παλαιολόγεια δυναστεία έχασε προοδευτικά  όλα τα ελληνικά  εδάφη , τα ηπειρωτικά  κατέκτησαν οι Τούρκοι και τα νησιά τα ιταλικά  ναυτικά κράτη .  Το 1309 κατέλαβε τα νησιά  και την Αλικαρνασσό το τάγμα των    Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη , αυτοί ήταν Φράγκοι μοναχοί  του ρωμαιοκαθολικού δόγματος  που είχε συσταθεί στούς Αγίους Τόπους σαν νοσοκόμοι των χριστιανών προσκυνητών αλλά και πολεμιστές , με την βοήθεια των ημεδαπών  εξελίχθηκαν σε υπολογίσιμη  ναυτική  δύναμη της ανατολικής Μεσογείου ,  ενίσχυσαν τις  αμυντικές οχυρώσεις των κάστρων  καθιστώντας τις πόλεις    απρόσβλητες  στις Τουρκοαιγυπτιακές εισβολές    . Έως το 1522 όπου  οι δυνάμεις τους   υπέστησαν  μεγάλες απώλειες κατά τις   επιθέσεις μεγάλης  οθωμανικής εισβολής  η οποία  διήρκεσε   έξι μήνες  και αναγκάσθηκαν να συνθηκολογήσουν  παραδίδοντας  τις πόλεις και εδάφη   υπό όρους . Οι Ιωαννίτες ιππότες  και ένα μικρό τμήμα της τοπικής κοινωνίας  στρατιωτών , υπηρετών και πλουσίων  εγκαταστάθηκαν στην Μάλτα  ενώ τα νησιά  και τα παράλια πέρασαν  σε μακρά καταθλιπτική Οθωμανική κατοχή που διήρκεσε περίπου τέσσερις αιώνες.Το 1821 αρκετοί  Έλληνες  των νοτίων Σποράδων   επαναστάτησαν   και ιδιαίτερα  η  Κάσος που για τιμωρία  οι Αιγύπτιοι την κετέκαψαν και έσφαξαν το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων της   .                                                                                                                                                                                              Από την Οθωμανική δουλεία  απαλλάχθηκαν το 1912 κατά τον Ιταλοτουρκικό  και  α΄ παγκόσμιο πόλεμο και περιήλθαν στο κράτος  της ιταλικής δημοκρατίας , από τότε αποκαταστάθηκε η κανονική ζωή στην περιοχή  .Από το 1922 κατά την περίοδο πρωθυπουργίας  του Μπενίτο Μουσολίνι  τα νησιά αναβαθμίστηκαν κυρίως  η Ρόδος  , ανοικοδομήθηκαν τα μεσαιωνικά κάστρα και  οι ναοί ,κατασκευάστηκαν  άλση ,πλατείες , δρόμοι ,δημόσια  κτίρια υψηλής αρχιτεκτονικής  και άλλες  υποδομές νοσοκομείων, υδραγωγείων και ηλεκτρισμού  αλλά  στα ευεργετήματα αυτά υπήρχε κι ένα μειονέκτημα η  σκοπιμότητα σταδιακού εκλατινισμού  , αλλά  αυτό δεν κατέστη  δυνατό  αφ΄ενός γιατί την επικυριαρχία   δεν ακολούθησε  εποικισμός κι έτσι παρέμεινε ο πληθυσμός ελληνόφωνος και  ορθόδοξος στο θρήσκευμα αφ' ετέρου  μετά την ήττα του Ιταλικού  Γερμανικού άξονα  στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο τα νησιά  αποδόθηκαν ως ανταμοιβή  στο Ελληνικό κράτος καθώς ο  στρατός  του   είχε  πολεμήσει  κατά των Ιταλικών και Γερμανικών ιμπεριαλιστικών  δυνάμεων  . Η συνθήκη ειρήνης μεταξύ συμμάχων και συνασπισμένων δυνάμεων και εκχώρησης των Δωδεκανήσων και παρακείμενων νησίδων από την Ιταλία πρός την Ελλάδα υπογράφηκε στο Παρίσι τον Φεβρουάριο του 1947 και 1,5 μήνα αργότερα η διοίκηση παραδόθηκε σε  αγήματα  του Πολεμικού Ναυτικού. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε με συγκίνηση στις 7 Μαρτίου 1948.
                                                                                                                                                              Φωτογραφία από την επίσημη τελετή ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στις 7 Μαρτίου 1947.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Αλλά  η   ελευθερία και  ελληνικότητά τους  δεν κράτησε ούτε μισό αιώνα , αυτήν την στιγμή αντιμετωπίζουν απειλή ολικής καταστροφής :                                                                                                                                                                                                                                                               1.Η μειωμένη  γονιμότητα των γυναικών  , η αστυφιλία  των επαρχιωτών η ανικανότητα των αστικών κέντρων να διαδώσουν κανονικό πολιτισμό υψηλές ηθικές αξίες , γράμματα και τέχνη  διαμορφώνουν  κατάλληλες συνθήκες  επίθεσης  των διαφόρων   ιμπεριαλισμών σε μία αδύναμη παρακμιακή κοινωνία . Ακατοίκητα και αραιοκατοικημένα  νησιά . Πληθυσμός  κατά την απογραφή του έτους 1971:  Λέβιθα κάτ 9. Σύρνα κατ. 7 .Νίμος κατ 6 . Κίναρος κατ. 3  .Κατά την  απογραφή  του έτους 2011 αυτά  βρέθηκαν  ακατοίκητα , συνολικά από 28 κατοικημένα νησιά , τώρα κατοικούνται μόνο  21.                                                                                                                                                                                                                                                                                                             


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου